Filmy prl

Pracownik muzeum, Stanisław Maria Rechowicz, oskarżony niesłusznie o przywłaszczenie sobie obrazu, ukrywa się w… damskiej sukience. Podejmuje pracę jako gosposia. Szybko zmienia kolejnych chlebodawców. U pana „profesora” zajmuje się skupowaniem cukru do produkcji bimbru. Pracę u nowobogackich traci, gdy staje w obronie swej napastowanej żony.

Jest sierpień roku 1980. W stoczni Gdańskiej rozpoczyna się strajk. Jednym z jego organizatorów jest Maciek Tomczyk syn Mateusza Birkuta. Władze radiokomitetu wysyłają na Wybrzeże redaktora Winkla, aby zebrał materiały na temat Tomczyka. Mają one posłużyć do spreparowania reportażu oczerniającego przywódców strajku. Winkel wnika w środowisko opozycji. Poznaje prawdę o życiu Tomczyka, spotyka ludzi, nie boją się głośno mówić o zbrodniach władzy ludowej. Zaczyna rozumieć, że w Polsce rzeczywiście można coś zmienić. Ale czy starczy mu odwagi, by przejść na stronę barykady?

Stłamszony przez żonę pantoflarz wikła się w romans z zaborczą kobietą.

Rok 1976. Na korytarzu gmachu Telewizji, Agnieszka - dyplomantka szkoły filmowej - przekonuje "ważnego" redaktora o potrzebie powstania filmu o Mateuszu Birkucie, przed laty przodowniku pracy, którego błyskotliwa kariera skończyła się nagle i niespodziewanie gdzieś około roku 1952. Po pertraktacjach dziewczyna dostaje wreszcie taśmę i niezbędny sprzęt. Rozpoczyna prywatne śledztwo, mające ustalić przyczyny sukcesu i upadku Birkuta.

Na letnim obozie studenckim młodziutki, pełen ideałów, pracownik naukowy przechodzi przyśpieszony kurs życia, pod kierunkiem makiawelicznego docenta.

Zbliża się kres "komuny" w Polsce. Krzysztof zostaje wyrzucony ze szkoły za kolportaż ulotek. Trafia do nowego liceum, do klasy IVa. Tworzy zgraną paczkę kumpli, młodych gniewnych, zaangażowanych w polityczną działalność, zakładają teatr polityczny. Za kilka miesięcy matura - egzamin dojrzałości. Czy go zdadzą?

Fascynująca biografia poetki Agnieszki Osieckiej. Serial przedstawia jej życie od wczesnej młodości, przypadającej na lata pięćdziesiąte, aż do śmierci, czyli lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Tłem tej biograficznej opowieści są artystyczne, obyczajowe oraz polityczne realia tamtych czasów, poczynając od edukacji w komunistycznej szkole przez studia w Szkole Filmowej w Łodzi i kolorowy świat studenckich teatrzyków – warszawskiego STS-u i gdańskiego Bim-Bomu. To opowieść o spektakularnych sukcesach i porażkach Osieckiej, zarówno w walce z cenzurą, jak i wynikające z trudnych życiowych wyborów.

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Film nakręcony na podstawie opowiadania Marka Hłaski „Następny do raju” opowiada o kierowcach wożących na zdezelowanych ciężarówkach drzewo w Bieszczadach, bo nie mogą znaleźć żadnej innej porządnej pracy. Marzą, aby zarobić trochę pieniędzy i uciec do miasta, ale z drugiej strony wiedzą, że nie ma tam dla nich miejsca. Gdy do ich bazy przybywa wysłany przez partię „Zabawa” wraz ze swoją młodą żoną, kierowcy zaczynają zabiegać o jej względy i rywalizować między sobą.

Polski dziennikarz, Maj, współpracujący z paryskim pismem ekonomicznym, zbliżonym do agend prasowych ONZ, trafia na ślad działalności tajnej organizacji "W", powołanej do życia przez pozostających na wolności zbrodniarzy hitlerowskich. Działalność tej organizacji sprowadza się do sabotażu, prób zdobycia broni masowej zagłady, morderstw czy przemytu narkotyków. Maj po pierwszym zetknięciu się na terenie Wiednia i Budapesztu z przejawami działalności organizacji "W" idzie dalej jej tropem, odkrywając coraz to nowe powiązania i starannie przygotowane akcje.